PRAŁACI
Prałat (łac. praelatus – przełożony) – w Kościele rzymskokatolickim kapłan lub biskup mający zwyczajną władzę kościelną w prałaturze terytorialnej lub personalnej. Potocznie używa się jednak tego terminu w stosunku do kapłanów obdarzonych godnościami honorowymi przez Stolicę Apostolską lub biskupa diecezji, w której istnieje kapituła.
Praelatus nullius – sprawujący władzę na terytorium wyłączonym spod jurysdykcji biskupa (np. opat)
Typy prałatów honorowych:
- protonotariusz apostolski inaczej infułat lub prałat uprzywilejowany
- protonotariusz apostolski liczbowy
- protonotariusz apostolski nadliczbowy – extra numerum
- Prałat Honorowy Jego Świątobliwości nominowany przez papieża, tzw. prałat domowy (rzeczywisty) Jego Świątobliwości (np. spowiednik papieża), noszący purpurową sutannę
- kapelan Jego Świątobliwości jest nazywany tradycyjnie prałatem, choć ściśle rzecz biorąc nim nie jest, noszący purpurowy pas i pelerynę.
Godność prałata należy również do zwierzchników kapituły diecezjalnej lub kolegiackiej. W Polsce na ogół są to: prepozyt, dziekan, archidiakon, kustosz, scholastyk, kanclerz i kantor. Jest w zwyczaju, że na czele kapituły diecezjalnej stoją biskupi pomocniczy diecezji. |
