MINISTRANT KADZIDŁA
Symbolika kadzidła jest znana już z czasów biblijnych. Wyraża bliskość Boga, a także ofiarę składaną dla Pana modlitwę zanoszoną do Niego. Okadzenie podczas mszy przypomina, że modlitwa i ofiara Kościoła wznosi się jak dym kadzielnicy przed oblicze Boga. Zapach kadzidła to znak łaskawości Boga i wygaśnięcia Jego gniewu, wyraża też wspaniałość Stwórcy i pragnienie oddania się w Jego opiekę. Kadzidło to przede wszystkim symbol ofiary i modlitwy oraz znak uwielbienia.
Okadza się: celebransa, wiernych, ołtarz, krzyż, relikwie, ewangeliarz.
Osoby przy kadzidle:
- Kadzielnica (trybularz) - TURYFERARIUSZ
- Łódka (nawikuła) - NAWIKULARIUSZ
Obaj powinni nieść przyrządy liturgiczne w lewych rękach. A prawe dłonie powinny znajdować się na klatce piersiowej. Nawikulariusz idzie po lewej stronie turyferariusza.
Do obowiązków i zadań należą:
Pierwszym zadaniem ministranta kadzidła jest rozpalenie ognia. Czyni to w miejscu do tego przeznaczonym przygotowując wcześniej potrzebne przedmioty: zapałki, węgielki. Węgielki najpierw się rozpala zapałkami, następnie rozżarza je mocniej przez dmuchanie i wreszcie uzyskuje pełne rozżarzanie przez ruch obrotowy kociołka. Wszystkie te czynności wykonuje odpowiednio wcześniej, aby węgielki były właściwie rozpalone.
Drugą umiejętność, jaką powinien nabyć ministrant kadzidła to jest sposób trzymania kadzielnicy. Kadzielnicę trzyma się zawsze lewą ręką, przy czym witkę kadzielnicy ujmuje się dwoma lub trzema palcami, natomiast witkę łańcuszka nakłada na kciuk. Dzięki temu ministrant kadzidła ma możliwość jedną ręką regulować wysokość pokrywy kadzielnicy, podnosząc lub opuszczając łańcuszek kciukiem.
Trzecim elementem jest niesienie kadzidła w procesji. Jeżeli ministranci kadzidła idą razem w procesji, wtedy turyferariusz idzie po prawej stronie, a nawikulariusz po lewej. We wszystkich procesjach bez Najświętszego Sakramentu idą na czele procesji, przed krzyżem. Jeżeli ministranci kadzidła przychodzą do ołtarza i odchodzą od niego poza procesją, to najpierw idzie nawikulariusz, a za nim turyferariusz. Ważne jest aby ministrant kadzidła kołysząc kadzielnicą, nie kołysał się równocześnie sam, lecz zachowywał przy tym odpowiednią prostą postawę.
Kolejnym elementem jest również zasypanie. Przy zasypaniu kadzidła ministrant kadzidła trzyma kadzielnicę lewą ręką za pierścień, przy czym kciukiem lewej ręki podciąga tak wysoko jak potrafi oczko łańcuszka. Prawą ręką ujmuje łańcuszki tuż nad pokrywą i podnosi kadzielnicę tak, aby kapłan mógł swobodnie nasypać kadzidło. Przybliża przy tym kadzielnicę do łódki uważając, żeby łańcuszki nie przeszkadzały przy zasypywaniu. Po zasypaniu kadzidła opuszcza kadzielnicę w dół i opuszcza pokrywę. Nawikulariusz stoi zawsze po lewej stronie i trzyma łódkę lewą ręką, prawą zaś otwiera wieczko. Łyżeczka powinna być wysunięta, by celebrans mógł ją łatwo chwycić. Wtedy następuje podanie kadzielnicy celebransowi bądź diakonowi lub akolicie.
Rodzaje kadzielnic:
- przenośna (używana w procesjach i do wykonywania okadzeń);
- stacjonarna (np. używana podczas konsekracji świątyni, ustawia się je na rogach ołtarza).
Precesje wejść kadzidła:
I. Z procesją wejścia (idą na czele procesji przed krzyżem)
II. Na II zwrotce psalmu. Staje się na przeciw celebransa a na "Alleluja" się podchodzi do zasypania.
III. Na 5/6 wezwaniu modlitwy wiernych. I idzie w procesji z darami a jeśli nie to podchodzi obok ołtarza.
IV. Na "Święty, Święty, Święty..." i ustawiają się przed ołtarzem do okadzenia hastii i kielicha. |
